08/01/2018
Όταν τον γνώρισα…
Το 2010 ξεκίνησα να δουλεύω στην ίδια εταιρεία με εκείνον. Ήμασταν στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον για 5 χρόνια, παρότι δεν είχαμε ποτέ άμεση συνεργασία. Αφορμή για την πιο στενή γνωριμία μας αποτέλεσε ο τόπος καταγωγής του, η Ναύπακτος, κοντά στην οποία η οικογένειά μου έχει εξοχικό.
Και παρότι ανακαλύψαμε ότι λιαζόμασταν στις ίδιες παραλίες για χρόνια, εν τέλει γνωριστήκαμε σε εταιρικό περιβάλλον στην Αθήνα! Οι επαγγελματικοί μας δρόμοι μπορεί να χώρισαν, αλλά ξεκινήσαμε μαζί έναν καινούργιο.
Η πρόταση γάμου…
Συζούσαμε στο νέο μας σπίτι για περίπου 2-3 μήνες, το οποίο επιπλώσαμε από την αρχή, όταν ανακαλύψαμε πως το να μένουμε απλά στο σπίτι και να μαγειρεύουμε, να καλούμε φίλους, ή απλά να βλέπουμε ταινίες, μας έκανε πραγματικά ευτυχισμένους.
Εκείνο το βράδυ ήταν η επέτειός μας και είχαμε κλείσει τραπέζι στην ταράτσα ενός Αθηναϊκού εστιατορίου, με θέα την Ακρόπολη, αλλά ο καιρός είχε διαφορετική γνώμη! Όταν ξεκίνησε δυνατή βροχή, το πήραμε απόφαση ότι θα μέναμε σπίτι. Έτσι, μαγειρέψαμε και αράξαμε στον καναπέ βλέποντας σειρές.. Τα επεισόδια τελείωσαν και τον ρώτησα «Και τώρα τι κάνουμε;». Ο Νίκος είπε «Έχω μια ιδέα… Αλλά μπορεί να μου πεις ότι βιάζομαι.». Τον κοίταξα με απορία μην καταλαβαίνοντας τι μπορεί να εννοεί… μέχρι που έβγαλε από την τσέπη της φόρμας του (που ήταν το επίσημο dresscode της βραδιάς στον καναπέ!) ένα μονόπετρο!
Και κάπως έτσι μου έκανε πρόταση γάμου. Όταν είπα το ναι (γιατί το είπα!) εκείνος πάτησε το play και το “You are the best thing” του Ray LaMontagne άρχισε να παίζει, συνοδεύοντας ένα βιντεάκι που είχε ετοιμάσει, με φωτογραφίες από όλη τη διάρκεια της σχέσης μας! Μπορεί να ακούγεται λιτό και απέριττο, τίποτα φαντασμαγορικό, αλλά και μόνο η σκέψη του μου προκαλεί συγκίνηση!
Παντρευτήκαμε στις 22 Αυγούστου στον Άγιο Γεώργιου, στα Τριζόνια Φωκίδας. Το concept του γάμου ήταν cottage-vintage και ως προς τα χρώματα του, μάλλον τα χρησιμοποιήσαμε όλα!
Τα πιο χαρακτηριστικά του στοιχεία ήταν το ξύλο, η λινάτσα, η δαντέλα, ο σπάγκος και ο τσίγκος, σε ένα απόλυτα cottage & raw ύφος.
Ως προς την ανθοδέσμη μου και όλο το στολισμό, είχα στο μυαλό μου να επιλέξω λουλούδια αγρού, αλλά δεν ήταν η εποχή τους! Οπότε κινηθήκαμε σε ενταλώς χρωματιστά λουλούδια όπως ο αμάραντος, το τριαντάφυλλο & άλλα πιο ιδιαίτερα -που μάλλον δε θυμάμαι να ονομάσω! Ακόμα, επιλέξαμε χαμομήλι, δάφνη, στάχυα, λεβάντα!
Αν διάλεγα την αγαπημένη μου στιγμή…
Ο πρώτος χορός μας. Ήταν τόσο προσωπική και συγκινητική στιγμή, παρότι συνέβη μπροστά σε όλους τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Η καλύτερη απόφαση που πήρα σε σχέση με το γάμο μου… και η χειρότερη!
Η απόφαση να ασχοληθούμε πολύ ενεργά με την προετοιμασία του γάμου μας ήταν η καλύτερη που πήραμε! Την ακολούθησε αρκετό ψάξιμο για ξεχωριστές λεπτομέρειες και αρκετά Σαββατοκύριακα στο σπίτι κάνοντας χειροτεχνίες, αλλά το τελικό αποτέλεσμα εξέφραζε την αισθητική μας, όσο αντισυμβατική κι αν ήταν! Από το προσκλητήριο μέχρι τη μπομπονιέρα, όλα περιελάμβαναν δουλειά στο χέρι και στο τέλος το άξιζε απόλυτα!
…και η χειρότερη!
Η χειρότερη ήταν μια απόφαση που δεν πήραμε, καθώς ήταν κάτι που σκεφτήκαμε μετά το γάμο! Συνειδητοποιήσαμε πόσο θα άξιζε να κάνουμε λήψεις με drone κατά τη φωτογράφιση και τη βιντεοσκόπηση!! Οι εικόνες που θα είχαμε θα ήταν πραγματικά μαγικές… από τη μετάβαση στο νησί μέχρι το party στον κήπο, θα ήταν όλα τέλεια από ψηλά!
Η μαγεία στις λεπτομέρειες…
Το concept ξεκίνησε να αναπτύσσεται από το προσκλητήριο κιόλας! Σε μια αναπαράσταση της αφίσας της ταινίας ‘An education’, παραφράσαμε τον τίτλο σε ‘An invitation’, με την πρόσκληση στημένη σαν το poster της ταινίας -χορηγία της Nik’s Hope productions! Φωτογραφηθήκαμε πάνω σε σανό (!) και τα προσκλητήρια μπήκαν σε απλό καφέ φάκελο, τυλιγμένο με σπάγκο και σφραγισμένο με βουλοκέρι!
Η δεξίωση έγινε στον κήπο του σπιτιού μας στο Σκάλωμα (το χωριό κοντά στη Ναύπακτο που προανέφερα)! Σειρές από φωτάκια κρέμονταν πάνω από το χώρο, δημιουργώντας μια υπέροχη ατμόσφαιρα.
Ο μπουφές σχηματιζόταν από ξύλινα καρούλια καλωδίων σε διαφορετικά μεγέθη. Το φαγητό ήταν αρκετά αντισυμβατικό, τοποθετημένο σε πήλινα ή ξύλινα σκεύη της μαμάς. Υπήρχε σπιτική λεμονάδα και pop-corn corner για τους καλεσμένους μας, στημένα σε παλιά βαρέλια.
Είχαμε open bar, επίσης πάνω σε παλιά βαρέλια, με custom-made cocktails. Τα γλυκά και η τούρτα μας (μια «γυμνή» red velvet) στήθηκαν στο πηγάδι του κήπου, που ήταν διακοσμημένο λαμπάκια στο πάνω μέρος (κομμάτι ενός πανέμορφου σκηνικού). Από τα δέντρα κρέμονταν κορδέλες και βαζάκια με κεριά, ενώ στα τραπέζια υπήρχαν μπρονζέ κανάτες κρασιού από τσίγκο (αυτές που συναντά κανείς στα παραδοσιακά κρασοπωλεία), ή κλουβάκια γεμισμένα με χρωματιστά λουλούδια.
Τις μπομπονιέρες του γάμου αποτελούσαν κουβαδάκια ή κουβάρια σπάγκου, γεμισμένα με κουφέτα σε σχήμα βότσαλου. Τα κρασιά μας είχαν χειροποίητες custom-made ετικέτες με φωτογραφίες από το pre-wedding, τον τίτλο «Nik’s Hope» και τη φράση “Εις υγείαν των ερώτων, το ποτήριον το πρώτον”. Το νυφικό τραπέζι σχημάτιζε τη λέξη “LOVE”!
Αν έδινα μια συμβουλή σε μια μέλλουσα νύφη…
Νομίζω πως το πιο σημαντικό σε ένα γάμο είναι να συμβαίνει επειδή το θες, περνάς καλά και κυρίως επειδή μοιράζεσαι ένα συναισθηματικό υπόβαθρο με το άλλο σου μισό! Εμείς πρώτα το κάναμε για εμάς τους δύο και μετά για τους καλεσμένους μας.
Είναι το πιο όμορφο party της ζωής σου… οπότε ζήσ’ το!
Το δικό μου νυφικό…
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πώς ακριβώς θα ήθελα το νυφικό μου! Έτσι, δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, ψάχνοντας γι’αυτό… Είδα πολλά που να μου αρέσουν, αλλά όταν φόρεσα το συγκεκριμένο… απλά έγινε το κλικ! Ήμουν εγώ μέσα του, όχι μια άλλη! Το ερωτεύτηκα, παρ’ ότι δεν ήταν καν ολοκληρωμένο όταν μου το παρουσίασε η Σάρα (η οποία ήταν καταπληκτική). Με τη βοήθεια του σχεδιαστή, Vg Zolotas, του δώσαμε την τελική του μορφή.
Μου το σχεδίασε από την αρχή, προσθέσαμε κάποια στοιχεία, αφαιρέσαμε άλλα και τελικά βγήκε κάτι που δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ! Ήταν μοναδικό, κάτι που δεν είχα ξαναδεί κι όμως ένιωθα τόσο όμορφα μέσα του! Ιδίως την ημέρα του γάμου, ήταν μαγικό… Όμορφο, ιδιαίτερο, άνετο, θηλυκό όσο πρέπει, απόλυτα ταιριαστό με το concept, τον χώρο, τον γαμπρό! ΘΕΪΚΟ!! Δεν έχω λόγια για το πόσο το αγαπώ…!
Η εμπειρία μου από το Atelier Zolotas ήταν η ιδανική! Η σύμβουλος γάμου που με εξυπηρέτησε δεν «χάιδευε» τα αυτιά μου, ήταν υπομονετική, συμβουλευτική, κατάλαβε το στυλ μου και κυρίως… ανακάλυψε και μου παρουσίασε το διαμάντι που τελικά κατέληξε να είναι το νυφικό μου! Ήταν όλα φανταστικά!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους παρακάτω συντελεστές και φίλους, που με τον επαγγελματισμό τους ολοκλήρωσαν όσα φαντάστηκα και ονειρεύτηκα…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΑΜΟΥ: George Stravolemos | ΒΙΝΤΕΟΓΡΑΦΟΣ: WedColors
ΟΙΚΟΣ ΝΥΦΙΚΟΥ: Atelier Zolotas – Custom Made dress | ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΝΥΦΗΣ: Jimmy Choo |
ΓΑΜΗΛΙΑ ΤΕΛΕΤΗ: Άγιος Γεώργιος, Τριζόνια Φωκίδας | ΔΕΞΙΩΣΗ ΓΑΜΟΥ: Το σπίτι μας!
ΑΝΘΟΣΤΟΛΙΣΜΟΣ: Νερίνα Ναύπακτος | CATERING: Τέρψη Catering | WEDDING CAKE: Grande Milonas| ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΑΜΟΥ & ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΕΣ: Προσωπική επιμέλεια | ΒΕΡΕΣ: Βρεττός, Πάτρα
ΣΤΕΦΑΝΑ ΓΑΜΟΥ: Νερίνα Ναύπακτος | DAY AFTER ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ: Χαρτοποιία Λαδόπουλου
